Forma rzeźby – każdy obiekt na powierzchni Ziemi odznaczający się specyficzną dla siebie wielkością, kształtem, genezą i wiekiem, zawdzięczający swe powstanie procesom naturalnym (wietrzenie, erozja, denudacja, akumulacja, tektonika, wulkanizm itp.) i/lub działalności człowieka. Przykładami form są np. morena czołowa, wydma, hałda.
Wietrzenie – fizyczny rozpad i chemiczne przeobrażanie skał. Nie tworzy form, lecz przygotowuje materiał skalny, który może pozostawać na miejscu lub być przemieszczany. (Uwaga: proszę nie kojarzyć wietrzenia z działalnością wiatru – nie ma więc wietrzenia eolicznego).
Transport – przemieszczanie materiału skalnego
(Uwaga: transport nie jest procesem rzeźbotwórczym, zatem przykładowo
wydmy nie powstają dzięki transportowi eolicznemu,
a dzięki depozycji)
Denudacja – zrównywanie i stopniowe obniżanie powierzchni Ziemi polegające głównie na przemieszczaniu wzdłuż stoków produktów wietrzenia, luźnych skał oraz gleb. Przemieszczanie odbywa się dzięki sile grawitacji przy współudziale wody, lodu, śniegu, powietrza oraz organizmów żywych.
Erozja – proces rozcinania (rozczłonkowywania) powierzchni terenu, często z pomocą transportowanego materiału skalnego i zwietrzelinowego
Osad – efekt sedymentacji będący luźną skałą, która nie uległa lityfikacji
Utwór geologiczny – wszystkie stałe produkty procesów geologicznych (osad, skała, zwietrzelina, gleba, grunt antropogeniczny)
Procesy najczęściej są nazywane procesami rzeźbotwórczymi, morfogenetycznymi, geomorficznymi.